Ga naar de inhoud
Buddha

Jongerencentrum in de Amsterdamse wijk Geuzenveld. Het zat in twee gekraakte garageboxen in de Diderotstraat. Het centrum ontstond rond 1973 vanuit twee eerdere initiatieven: de soos In-crowd, die al zat in de twee garageboxen die waren gekraakt, naar het schijnt onder anderen door een paar Engelsen; en het jeugdhonk Utopia, dat in een gebouw zat van de katholieke kerk. Utopia hield op te bestaan, naar verluidt door balorig gedrag, dan wel overlast, dan wel vandalisme van de jongeren die er kwamen. Men week uit naar de garageboxen van Incrowd.

Na een paar jaren waarin men op eigen kracht draaide, kwam het initiatief onder de vleugels van vereniging Ons Huis, en werden met subsidie diverse projectleiders aangesteld. In 1974 organiseerde men vanuit Buddha een pop-weekend op het Geuzeneiland; de opkomst viel tegen, ondanks een mooi programma met lokale band Space 7, maar ook landelijk bekende bands. Medio jaren 80 lijkt het centrum een stille dood te zijn gestorven.

Over de precieze voorgeschiedenis van Buddha verschillen de verhalen; herinneringen van oud-bezoekers zijn te lezen op de website Geheugen van West, waar in 2007 een boeiend online gesprek plaatsvond over de aanloop tot en geschiedenis van dit jongerencentrum Buddha (zie hieronder: verder lezen). De activiteiten waren velerlei, van muziek tot en met film en theater.

Gedronken werd er in het centrum ook, en geblowd. Een paar herinneringen van bezoekers:

Grappig was het om bv filmpjes te zien van Laurel & Hardy met op de achtergrond keiharde “underground” muziek terwijl de joint vriendschappelijk rondging. Ja, mooie herinneringen aan die unieke garages met dat smalle deurtje als ingang.

Er kwamen mensen van allerlei slag, maar toch altijd wel de wat ruigere types van beiderlei kunne, veel motorrijders en verlate hippies en er werd – uiteraard zou ik bijna willen zeggen – regelmatig aan een joint gezogen onder het genot van muziek die keihard door de boxen klonk en altijd nogal heavy rock/blues/rock&roll was, en het kijken naar een wit/grijs doek waarop regelmatig films werden vertoond, die ook wel eens de grens van de toen geldende normen (ja, porno dus) ver overschreden. Ik herinner me de ongekuiste tekenfilm over sneeuwwitje en de zeven dwergen, ik zal u de grappige en zeer schokkende details besparen.

In-A-Gadda-Da-Vida.

Toen toen toe doe doen doen toen toen toen toen……………

Zet maar op, doe je ogen dicht en droom terug in de tijd.

Buddha for ever .

Afbeelding: Pieter Plenter, eigen collectie; de oprichters van Buddha. Via: website Geheugen van West.